𝚂𝚕𝚎𝚞𝚝𝚎𝚕𝚠𝚘𝚘𝚛𝚍 #𝟺 𝚉𝚊𝚊𝚒𝚎𝚗

‘Zou je een avocadopit kunnen planten?’ vroeg echtgenoot zich in het voorjaar af. We zochten het samen met de jongens op.
‘Het kan, hier staan de instructies… Na een jaar of 7 kun je de eerste vruchten verwachten,’ las hij voor.
‘Laat dan maar zitten,’ antwoordde ik.

Maar dat deed hij niet. Hij prikte satéstokjes in de pit, draaiden ze dagelijks om boven hun glaasje water. Totdat de pit ontkiemde en met sterkere wortels overgezet konden worden in een pot aarde. Nu staat er warempel een prachtige groene spriet van zo’n 80 cm, met een drietal bladeren in onze woonkamer.

Afgelopen zondag volgde ik een seminar van Mirjam van der Vegt over stilte en rust. Ze gaf aan het einde drie uitspraken mee om deze maand eens verder over na te denken. Een daarvan was deze:

‘Beoordeel de dag naar wat je zaait in plaats van oogst.’

Meteen zag ik de avocadoplant voor me en het geduld waarmee mijn man dat plantje behandelde. Ook al wist hij dat het een lange termijnplan was, die oogst. Als het überhaupt al zou lukken. Ik zag ook de parallel met het ouderschap.

Want het is ook zo’n mooie uitspraak in het kader van opvoeding.

Je kinderen begeleiden naar zelfstandig worden. Belangrijke lessen bij brengen die tijd kosten. Eindeloos herhalen in de beginjaren: dit (gedrag) doen we niet hier in huis en dat willen we wél. 

Net als met een avocado duurt het soms lang voordat je resultaat ziet van je inspanning. Elke dag weer voordoen, uitleggen of bijsturen en soms is het kwartje bij je kind nog steeds niet gevallen. 
Het kan je zo vermoeien. ‘Laat dan maar zitten’, denk je misschien. ‘Het maakt kennelijk toch niet uit, wat ik zeg en probeer.’

Maar dat doet het wel. Beoordeel de dag naar wat je hebt gezaaid. Je kunt elke dag opnieuw investeren in het geven van aandacht en liefde, in het voorleven.
Dat maakt de dag zelf al waardevol. Ook als uiteindelijke vruchten nog zeven jaren op zich laten wachten.

02-02-2021

𝚂𝚕𝚎𝚞𝚝𝚎𝚕𝚠𝚘𝚘𝚛𝚍 #𝟺 𝚉𝚊𝚊𝚒𝚎𝚗

‘Zou je een avocadopit kunnen planten?’ vroeg echtgenoot zich in het voorjaar af. We zochten het samen met de jongens op.
‘Het kan, hier staan de instructies… Na een jaar of 7 kun je de eerste vruchten verwachten,’ las hij voor.
‘Laat dan maar zitten,’ antwoordde ik.

Maar dat deed hij niet. Hij prikte satéstokjes in de pit, draaiden ze dagelijks om boven hun glaasje water. Totdat de pit ontkiemde en met sterkere wortels overgezet konden worden in een pot aarde. Nu staat er warempel een prachtige groene spriet van zo’n 80 cm, met een drietal bladeren in onze woonkamer.

Afgelopen zondag volgde ik een seminar van Mirjam van der Vegt over stilte en rust. Ze gaf aan het einde drie uitspraken mee om deze maand eens verder over na te denken. Een daarvan was deze:

‘Beoordeel de dag naar wat je zaait in plaats van oogst.’

Meteen zag ik de avocadoplant voor me en het geduld waarmee mijn man dat plantje behandelde. Ook al wist hij dat het een lange termijnplan was, die oogst. Als het überhaupt al zou lukken. Ik zag ook de parallel met het ouderschap.

Want het is ook zo’n mooie uitspraak in het kader van opvoeding.

Je kinderen begeleiden naar zelfstandig worden. Belangrijke lessen bij brengen die tijd kosten. Eindeloos herhalen in de beginjaren: dit (gedrag) doen we niet hier in huis en dat willen we wél. 

Net als met een avocado duurt het soms lang voordat je resultaat ziet van je inspanning. Elke dag weer voordoen, uitleggen of bijsturen en soms is het kwartje bij je kind nog steeds niet gevallen. 
Het kan je zo vermoeien. ‘Laat dan maar zitten’, denk je misschien. ‘Het maakt kennelijk toch niet uit, wat ik zeg en probeer.’

Maar dat doet het wel. Beoordeel de dag naar wat je hebt gezaaid. Je kunt elke dag opnieuw investeren in het geven van aandacht en liefde, in het voorleven.
Dat maakt de dag zelf al waardevol. Ook als uiteindelijke vruchten nog zeven jaren op zich laten wachten.

02-02-2021